DEMOLISYON SA NEW YORK AT WASHINGTON
ni Gregorio V. Bituin Jr.
Nalathala bilang Editoryal sa pahayagang Taliba ng Maralita, Hulyo-Setyembre 2001, p.5-6
Payapa at maaliwalas ang umagang iyon. Karaniwang naghahanda ang mga empleyado sa pagpasok sa kanilang trabaho, bagamat marami na rin ang maagang nagsipasok. Ilang mga pasahero naman sa mga paliparan ang naghihintay ng paglipad ng kanilang sinasakyan upang tumungo sa kanilang destinasyon. Walang kamalay-malay ang mga taong iyon sa kanilang malagim na sasapitin. At para sa mga nagmamahal sa kanila, ang araw na iyon ay mananatili nang nakaukit sa kanilang isipan.
Setyembre 11, 2001. Mula sa mga na-hu-jack na eroplano, inatake ng mga terorista ang mga sumbolo ng kapangyarihang pang-ekonomya at militar ng Estados Unidos. Marami ang nabigla at agad nagresponde sa masasabing pinakamalagim na trahedyang nangyari sa kasaysayan ng Amerika. Marami ang lumuha lalo na ang mga kamag-anakan ng mga nabiktima, lalo na nang tuluyang gumuho ang kambal na gusali ng World Trade Center sa New York at isang bahagi ng Pentagon sa Washington D.C. Sa tindi ng teknolohiya ng US, at may plano pa silang gumawa ng missile shield laban sa mga armas ng kalabang bansa, hindi inakala ng mga Kano na sila'y malulusutan. Nabigla sila dahil nakita ang kanilang pagiging bulnerable, pagkat halos lahat ng gyerang kinasangkutan ng US ay sa labas ng kanilang bansa.
Ang nangyaring terorismo sa Amerika ay walang kaparis sa kasaysayan. Kahit ang Nazu Germany ni Hitler at ang Unyong Sobyet ay hindi nagawa ang matinding pag-atakeng ito sa mismong lupain ng mga Kano. Ang nangyaring paglusob ng bansang Japan sa Pearl Harbor sa Hawaii nuong Disyembre 1941 ang masasabing tanging pag-atake sa US, bagamat hindi sa mismong sentro nito.
Dahil sa mga pagkamatay ng mga inosenteng sibilyan, taos-pusong nakikiramay ang mga maralitang lungsod sa mga pamilya ng mga biktima ng trahedyang ito. Bagamat kami'y nakikiisa, hindi naman kami umaayon sa inilulunsad na giyera ng US laban sa Afghanistan, pagkat wala pang ebidensyang makapagpapatunay kung sino ang tunay na may kagagawan. Sa nangyaring trahedya, ang tanong: Bakit Amerika?
Ang World Trade Center ay sumisimbolo ng kapangyarihang pang-ekonomya ng Estados Unidos at ng dominasyon nito sa ekonomya ng mundo. Ang Pentagon naman ay sumisimbolo ng kanilang kapangyarihang militar. Ang mga simbolo ng kapangyarihang ito ang tinarget mismo ng mga tinatawag na "terorista" upang iparamdam sa Amerika ang kanilang galit sa pagiging pakialamero nito sa mga polisiya ng ibang bansa. Na hindi dapat makialam ang US sa pulitika, sosyo-ekonomika at kultura ng ibang maliliit na bansa. Matatandaang ang US ang numero unong bansang imperyalista, kung saan ang kanyang foreign policy ay ipinipilit niyang sundin ng ibang maliliitn a bansa.
Hindi nagsimula ang trahedyang ito noong Setyembre 11, bagkus ito'y kulminasyon na lamang ng mga atrosidad ng US sa mga maliliit na bansa. Hindi rin simpleng inatake ang US ng kanilang kalaban pagkat planado ang pag-atake. Nag-aral pa umano ang mga piloto sa mismong mga paaralan sa US upang maisagawa lamang ang mga suicide attacks na ito. Pero bakit binahuran ng dugo ang lupang tinatawag na bansang malaya (land of the free) at bakit ganoon na lang katindi ang galit nila sa US?
Ang Amerika ay isang sagad-sagaring imperyalistang bansa. Ibig sabihin, ang kanyang polisiya o awtoridad ay pinipilit niyang ipasunod sa mas maliit na bansa, lalo na sa mga bansang kanyang ginawang kolonya. Imperyalista pagkat isang imperyo ang kanilang adhikain. Dahil sa imperyalismo, maraming bansa ang nagiging sunud-sunuran sa US at ang ayaw sumunod ay karaniwang pinapatawan ng economic embargo. Dahil sa pananakop na ito ng US at pakikialam nito sa mga panloob na polisiya ng ibang bansa, marami ang totoong nagalit sa US.
Ang pagiging imperyalista ng US ay halos nagsimula noong digmaang Kastila-Amerikano, 1898. Ayon sa ilang historyador, para lamang maumpisahan ang giyera ng Amerika laban sa mga Kastila, pinalubog nito ang sariling barkong pandigma, ang USS Maine, ibinintang sa mga Kastila at ito ang nagsilbing dahilan para lusubin nila ang mga Kastila. Ilan sa mga kolonya ng Kastila ang kinuha ng US, gaya ng Puerto Rico sa Caribbean, at protectorate (colonial state) sa Cuba. Sinakop na rin ng US ang Guam, at kaalinsabay nito'y ibinagsak na rin nila ang kaharian sa isla ng Hawaii at tuluyan itong sinakop. Sa Pasipiko naman, binili ng US ang Pilipinas sa España sa halagang $20,000,000.00. Ang rebelyon sa Panama nuong 1903 ay kagagawan din ng US at dito'y nahati ang bansa sa Colombia at Panama.
Ang US ang siyang masasabing nanalo sa giyera noong World War I dahil bagamat kakampi niya ang Britanya at Pransya, grabe naman ang pagkalumpo ng mga pwersa nito. Bagamat ang impeyalistang Alemanya ay nagpalakas upang masakop ang buong Europa para sa sarili nitong interes, ang imperyalistang Estados Unidos naman ay nagpalakas din para masakop naman ang buong mundo.
Simula ng matapos ang World War II, lalong lumakas ang pwersa ng Amerika. Ang kanilang bansa ang tanging hindi nawasak ng giyera, di tulad ng kanyang mga katunggali na talagang napulbos ng digmaan, gaya ng bansang Alemanya, Unyong Sobyet at Japan. Kitang-kita ang superyoridad ng Estados Unidos sa kanyang mga karibal na kapitalista ring bansa.
Nang matatag ang bansang Israel bilang tahanan ng mga Hudyo, nataboy sa sariling lupain ang mga Palestino. At isa sa sinisisi ng mga Palestino ay ang US. Dahil sa pagkawala ng sagradong lupain ng mga Muslim sa kamay ng mga Hudyo, nagkaroon ng malaking galit ang mga Palestino pati na mga bansang Arabo, sa Amerika, lalo na sa patuloy na pagsuporta ng US sa Israel.
Nuong panahon ng Cold War - kung saan ang magkatunggali ay ang US at ang Unyong Sobyet - pinangunahan ng "US-led free world" ang pakikitunggali nito laban sa Unyong Sobyet, Tsina at mga bansang Third World. Ipinipilit ng mga bansang imperyalista, sa pangunguna ng US, ang kanilang programang neo-liberal sa mga manggagawa mula sa mga Third World countries, kung saan isinasapribado ang iba't ibang opisina o departamento sa mga bansang maliliit para lamang makahanap ng mapapagnegosyohan at mapalaki lalo ang kanilang tubo. Ginagamit nila ang kanilang kontroladong mga internasyunal na organisasyong pinansyal gaya ng World Bank, International Monetary Fund (IMF) at World Trade Organization (WTO). Dahil sa mga pautang na nangyari sa iba't ibang maliliit na bansa, hindi sila nakakapagbayad ayon sa kasunduan kaya lalong nalulubog sa utang ang mga ito. Lalo tuloy lumaki ang kahirapang dinaranas ng mga maliliit na bansang ito. Tanging ang bansang Cuba lamang ang hindi nadamay pagkat pinakita nila kung gaano nila maayos na pinamunuan ang sariling bansa.
Pero kung tutuusin, ang US bilang malakas na bansa ay nabubuhay, hindi dahil sa kanyang pagsisikap na pakainin ang sarili, kundi sa panggugulo sa ibang bansa. Ang tawag nga sa kanilang ekonomya ay "war economy" pagkat ang kanilang mayor na produkto ay mga armas pandigma. Tiyak na babagsak ang ekonomya ng US kung walang digmaan na maaari silang makialam, kung walang ibang bansang mapapgbentahan ng kanilang mga produktong armas. Suriin mo kung saan nila ini-invest ang kanilang mga salapi: sa mga srealth bombers, aircraft carrier, battle groups, sa kanilang Marine Corps, sa mga teroristang kasapi ng Central Intelligence Agency (CIA) at lalo na sa mga US-trained na puppet armies, torturer at mga paramilitary death squads. Hindi ba't ang US lamang ang may nakitaang manwal kung paano mag-tortyur?
Sa panahong ito ng Cold War, trineyning ng US sina Osama Bin Laden at mga tauhan nito bilang mga mujahideen (holy warriors) nang ang Afghanistan ay sinakop noon ng Unyong Sobyet. Tinulungan din ng US ang Taliban para siyang mamalakad sa Afghanistan. Kahit na ang founder ng Abu Sayyaf na si Abdulrajak Abubakar Janjalani ay sinasabing CIA-trained. Ibinulgar din ni Senador Pepe Pimentel sa Senado na ang Abu Sayyaf ay itinatag mismo ng US.
Kaya ano itong sinasabi ng US na "giyera laban sa terorismo" kung sila mismo ay mga terorista rin?!. Pinapakita lamang nila na makapangyarihan pa rin silang bansa at siyang tanging super-power sa buong mundo. At ang pagkapahiya nila sa mata ng mundo dahil sa pagiging bulnerable nila sa kaaway ang nais nilang mabura, kung paanong natalo ang US sa digmaan laban sa mga Vietcong noong Vietnam War. Hindi ba't ang US din ang nagdeklara sa sarili nila bilang "global cop", kung saan sila lang ang may karapatang maglagay ng kanilang pwersa sa maraming bansa para lang maipagtanggol ang kanilang sariling interes.
Sa totoo lang, may pagkahunyango ang sinasabi nilang "giyera laban sa terorismo" dahil ang nirerepresenta lang nila ay ang mga korporasyong Amerikano. Kontrolado rin ng US ang mass media, kaya ang mga nangyayaring pagkamatay ng mga inosenteng sibilyan sa mga kalaban nilang bansa gaya ng bansang Iraq, kung saan libu-libo ang namamatay dahil sa ipinataw na economic embargo, ay hindi ipinapakita sa mga telebisyon, samantalang pinagpipyestahan ng media ang nangyari sa New York at Washington.
At dahil wala pang ebidensya ang US kung sino talaga ang kanilang kaaway, paano kaya kung ang umatake sa New York at Washington ay mga right wing na Amerikano? Hindi ba't noong pinasabog ng malakas na bomba ang Federal State Building sa Oklahoma City sa US kung saan 168 katao ang namatay, ang unang pinagbintangan ng US ay mga Arabo, pero bandang huli, nalaman nilang ang may kagagawan nito'y isa rin palang Amerikano, si dating US Marine soldier Timothy McVeigh, na kamakailan lang ay binitay.
Sa nangyari noong Setyembre 11, tinatayang mahigit 6,000 sibilyan ang dito'y namatay, habang hindi mabilang ang sibilyang napatay ng mga Kano sa mga pag-atake nito sa Iraq, Iran, Serbia at iba pang bansa. Sa bansang Japan, mas malaki ang bilang ng pinatay ng mga Amerikano. Nasa 125,000 katao ang pinatay nila sa Hiroshima habang nasa 75,000 naman ang pinatay nila sa Nagazaki noong 1945 dahil sa kanilang bomba atomika.
Kaya ang nangyari sa US ay di nagsimula noong Setyembre 11, 2001. Matagal na itong nagsimula pagkat ang US ay terorista rin.
ni Gregorio V. Bituin Jr.
Nalathala bilang Editoryal sa pahayagang Taliba ng Maralita, Hulyo-Setyembre 2001, p.5-6
Payapa at maaliwalas ang umagang iyon. Karaniwang naghahanda ang mga empleyado sa pagpasok sa kanilang trabaho, bagamat marami na rin ang maagang nagsipasok. Ilang mga pasahero naman sa mga paliparan ang naghihintay ng paglipad ng kanilang sinasakyan upang tumungo sa kanilang destinasyon. Walang kamalay-malay ang mga taong iyon sa kanilang malagim na sasapitin. At para sa mga nagmamahal sa kanila, ang araw na iyon ay mananatili nang nakaukit sa kanilang isipan.
Setyembre 11, 2001. Mula sa mga na-hu-jack na eroplano, inatake ng mga terorista ang mga sumbolo ng kapangyarihang pang-ekonomya at militar ng Estados Unidos. Marami ang nabigla at agad nagresponde sa masasabing pinakamalagim na trahedyang nangyari sa kasaysayan ng Amerika. Marami ang lumuha lalo na ang mga kamag-anakan ng mga nabiktima, lalo na nang tuluyang gumuho ang kambal na gusali ng World Trade Center sa New York at isang bahagi ng Pentagon sa Washington D.C. Sa tindi ng teknolohiya ng US, at may plano pa silang gumawa ng missile shield laban sa mga armas ng kalabang bansa, hindi inakala ng mga Kano na sila'y malulusutan. Nabigla sila dahil nakita ang kanilang pagiging bulnerable, pagkat halos lahat ng gyerang kinasangkutan ng US ay sa labas ng kanilang bansa.
Ang nangyaring terorismo sa Amerika ay walang kaparis sa kasaysayan. Kahit ang Nazu Germany ni Hitler at ang Unyong Sobyet ay hindi nagawa ang matinding pag-atakeng ito sa mismong lupain ng mga Kano. Ang nangyaring paglusob ng bansang Japan sa Pearl Harbor sa Hawaii nuong Disyembre 1941 ang masasabing tanging pag-atake sa US, bagamat hindi sa mismong sentro nito.
Dahil sa mga pagkamatay ng mga inosenteng sibilyan, taos-pusong nakikiramay ang mga maralitang lungsod sa mga pamilya ng mga biktima ng trahedyang ito. Bagamat kami'y nakikiisa, hindi naman kami umaayon sa inilulunsad na giyera ng US laban sa Afghanistan, pagkat wala pang ebidensyang makapagpapatunay kung sino ang tunay na may kagagawan. Sa nangyaring trahedya, ang tanong: Bakit Amerika?
Ang World Trade Center ay sumisimbolo ng kapangyarihang pang-ekonomya ng Estados Unidos at ng dominasyon nito sa ekonomya ng mundo. Ang Pentagon naman ay sumisimbolo ng kanilang kapangyarihang militar. Ang mga simbolo ng kapangyarihang ito ang tinarget mismo ng mga tinatawag na "terorista" upang iparamdam sa Amerika ang kanilang galit sa pagiging pakialamero nito sa mga polisiya ng ibang bansa. Na hindi dapat makialam ang US sa pulitika, sosyo-ekonomika at kultura ng ibang maliliit na bansa. Matatandaang ang US ang numero unong bansang imperyalista, kung saan ang kanyang foreign policy ay ipinipilit niyang sundin ng ibang maliliitn a bansa.
Hindi nagsimula ang trahedyang ito noong Setyembre 11, bagkus ito'y kulminasyon na lamang ng mga atrosidad ng US sa mga maliliit na bansa. Hindi rin simpleng inatake ang US ng kanilang kalaban pagkat planado ang pag-atake. Nag-aral pa umano ang mga piloto sa mismong mga paaralan sa US upang maisagawa lamang ang mga suicide attacks na ito. Pero bakit binahuran ng dugo ang lupang tinatawag na bansang malaya (land of the free) at bakit ganoon na lang katindi ang galit nila sa US?
Ang Amerika ay isang sagad-sagaring imperyalistang bansa. Ibig sabihin, ang kanyang polisiya o awtoridad ay pinipilit niyang ipasunod sa mas maliit na bansa, lalo na sa mga bansang kanyang ginawang kolonya. Imperyalista pagkat isang imperyo ang kanilang adhikain. Dahil sa imperyalismo, maraming bansa ang nagiging sunud-sunuran sa US at ang ayaw sumunod ay karaniwang pinapatawan ng economic embargo. Dahil sa pananakop na ito ng US at pakikialam nito sa mga panloob na polisiya ng ibang bansa, marami ang totoong nagalit sa US.
Ang pagiging imperyalista ng US ay halos nagsimula noong digmaang Kastila-Amerikano, 1898. Ayon sa ilang historyador, para lamang maumpisahan ang giyera ng Amerika laban sa mga Kastila, pinalubog nito ang sariling barkong pandigma, ang USS Maine, ibinintang sa mga Kastila at ito ang nagsilbing dahilan para lusubin nila ang mga Kastila. Ilan sa mga kolonya ng Kastila ang kinuha ng US, gaya ng Puerto Rico sa Caribbean, at protectorate (colonial state) sa Cuba. Sinakop na rin ng US ang Guam, at kaalinsabay nito'y ibinagsak na rin nila ang kaharian sa isla ng Hawaii at tuluyan itong sinakop. Sa Pasipiko naman, binili ng US ang Pilipinas sa España sa halagang $20,000,000.00. Ang rebelyon sa Panama nuong 1903 ay kagagawan din ng US at dito'y nahati ang bansa sa Colombia at Panama.
Ang US ang siyang masasabing nanalo sa giyera noong World War I dahil bagamat kakampi niya ang Britanya at Pransya, grabe naman ang pagkalumpo ng mga pwersa nito. Bagamat ang impeyalistang Alemanya ay nagpalakas upang masakop ang buong Europa para sa sarili nitong interes, ang imperyalistang Estados Unidos naman ay nagpalakas din para masakop naman ang buong mundo.
Simula ng matapos ang World War II, lalong lumakas ang pwersa ng Amerika. Ang kanilang bansa ang tanging hindi nawasak ng giyera, di tulad ng kanyang mga katunggali na talagang napulbos ng digmaan, gaya ng bansang Alemanya, Unyong Sobyet at Japan. Kitang-kita ang superyoridad ng Estados Unidos sa kanyang mga karibal na kapitalista ring bansa.
Nang matatag ang bansang Israel bilang tahanan ng mga Hudyo, nataboy sa sariling lupain ang mga Palestino. At isa sa sinisisi ng mga Palestino ay ang US. Dahil sa pagkawala ng sagradong lupain ng mga Muslim sa kamay ng mga Hudyo, nagkaroon ng malaking galit ang mga Palestino pati na mga bansang Arabo, sa Amerika, lalo na sa patuloy na pagsuporta ng US sa Israel.
Nuong panahon ng Cold War - kung saan ang magkatunggali ay ang US at ang Unyong Sobyet - pinangunahan ng "US-led free world" ang pakikitunggali nito laban sa Unyong Sobyet, Tsina at mga bansang Third World. Ipinipilit ng mga bansang imperyalista, sa pangunguna ng US, ang kanilang programang neo-liberal sa mga manggagawa mula sa mga Third World countries, kung saan isinasapribado ang iba't ibang opisina o departamento sa mga bansang maliliit para lamang makahanap ng mapapagnegosyohan at mapalaki lalo ang kanilang tubo. Ginagamit nila ang kanilang kontroladong mga internasyunal na organisasyong pinansyal gaya ng World Bank, International Monetary Fund (IMF) at World Trade Organization (WTO). Dahil sa mga pautang na nangyari sa iba't ibang maliliit na bansa, hindi sila nakakapagbayad ayon sa kasunduan kaya lalong nalulubog sa utang ang mga ito. Lalo tuloy lumaki ang kahirapang dinaranas ng mga maliliit na bansang ito. Tanging ang bansang Cuba lamang ang hindi nadamay pagkat pinakita nila kung gaano nila maayos na pinamunuan ang sariling bansa.
Pero kung tutuusin, ang US bilang malakas na bansa ay nabubuhay, hindi dahil sa kanyang pagsisikap na pakainin ang sarili, kundi sa panggugulo sa ibang bansa. Ang tawag nga sa kanilang ekonomya ay "war economy" pagkat ang kanilang mayor na produkto ay mga armas pandigma. Tiyak na babagsak ang ekonomya ng US kung walang digmaan na maaari silang makialam, kung walang ibang bansang mapapgbentahan ng kanilang mga produktong armas. Suriin mo kung saan nila ini-invest ang kanilang mga salapi: sa mga srealth bombers, aircraft carrier, battle groups, sa kanilang Marine Corps, sa mga teroristang kasapi ng Central Intelligence Agency (CIA) at lalo na sa mga US-trained na puppet armies, torturer at mga paramilitary death squads. Hindi ba't ang US lamang ang may nakitaang manwal kung paano mag-tortyur?
Sa panahong ito ng Cold War, trineyning ng US sina Osama Bin Laden at mga tauhan nito bilang mga mujahideen (holy warriors) nang ang Afghanistan ay sinakop noon ng Unyong Sobyet. Tinulungan din ng US ang Taliban para siyang mamalakad sa Afghanistan. Kahit na ang founder ng Abu Sayyaf na si Abdulrajak Abubakar Janjalani ay sinasabing CIA-trained. Ibinulgar din ni Senador Pepe Pimentel sa Senado na ang Abu Sayyaf ay itinatag mismo ng US.
Kaya ano itong sinasabi ng US na "giyera laban sa terorismo" kung sila mismo ay mga terorista rin?!. Pinapakita lamang nila na makapangyarihan pa rin silang bansa at siyang tanging super-power sa buong mundo. At ang pagkapahiya nila sa mata ng mundo dahil sa pagiging bulnerable nila sa kaaway ang nais nilang mabura, kung paanong natalo ang US sa digmaan laban sa mga Vietcong noong Vietnam War. Hindi ba't ang US din ang nagdeklara sa sarili nila bilang "global cop", kung saan sila lang ang may karapatang maglagay ng kanilang pwersa sa maraming bansa para lang maipagtanggol ang kanilang sariling interes.
Sa totoo lang, may pagkahunyango ang sinasabi nilang "giyera laban sa terorismo" dahil ang nirerepresenta lang nila ay ang mga korporasyong Amerikano. Kontrolado rin ng US ang mass media, kaya ang mga nangyayaring pagkamatay ng mga inosenteng sibilyan sa mga kalaban nilang bansa gaya ng bansang Iraq, kung saan libu-libo ang namamatay dahil sa ipinataw na economic embargo, ay hindi ipinapakita sa mga telebisyon, samantalang pinagpipyestahan ng media ang nangyari sa New York at Washington.
At dahil wala pang ebidensya ang US kung sino talaga ang kanilang kaaway, paano kaya kung ang umatake sa New York at Washington ay mga right wing na Amerikano? Hindi ba't noong pinasabog ng malakas na bomba ang Federal State Building sa Oklahoma City sa US kung saan 168 katao ang namatay, ang unang pinagbintangan ng US ay mga Arabo, pero bandang huli, nalaman nilang ang may kagagawan nito'y isa rin palang Amerikano, si dating US Marine soldier Timothy McVeigh, na kamakailan lang ay binitay.
Sa nangyari noong Setyembre 11, tinatayang mahigit 6,000 sibilyan ang dito'y namatay, habang hindi mabilang ang sibilyang napatay ng mga Kano sa mga pag-atake nito sa Iraq, Iran, Serbia at iba pang bansa. Sa bansang Japan, mas malaki ang bilang ng pinatay ng mga Amerikano. Nasa 125,000 katao ang pinatay nila sa Hiroshima habang nasa 75,000 naman ang pinatay nila sa Nagazaki noong 1945 dahil sa kanilang bomba atomika.
Kaya ang nangyari sa US ay di nagsimula noong Setyembre 11, 2001. Matagal na itong nagsimula pagkat ang US ay terorista rin.
No comments:
Post a Comment